25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

Τιμή στη διπλή γιορτή του Γένους μας: 
Την επέτειο της Εθνικής Παλιγγενεσίας
 και την ημέρα του Ευαγγελισμού.

Έμφραγμα: Τα 2 μη «ειδικά» συμπτώματα που προειδοποιούν ένα μήνα νωρίτερα

Σύμφωνα με έρευνα της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Imperial College του Λονδίνου (ICL), το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου διαγνώσθηκε ως κύρια αιτία μεταφοράς στο νοσοκομείο σε 307.496 περιπτώσεις, σε 52.374 είχε ανιχνευθεί σε δεύτερη μεταφορά στο νοσοκομείο ή εκτός νοσοκομείου, ενώ σε 86.874 περιπτώσεις είχε καταγραφεί απλώς ως «συννοσηρότητα».

Για την τελευταία ομάδα ασθενών, η θνησιμότητα ήταν διπλάσια έως τριπλάσια απ’ ό,τι στους ασθενείς που είχαν εξαρχής διαγνωστεί με έμφραγμα.

Σχεδόν οι μισοί από τους συνολικώς 135.950 ασθενείς που πέθαναν από έμφραγμα, βρίσκονταν στο νοσοκομείο την ημέρα του θανάτου τους ή κάποια στιγμή κατά τις τέσσερις τελευταίες εβδομάδες της ζωής τους.

Από αυτούς, οι 21.677 δεν είχαν καμία αναφορά στους ιατρικούς φακέλους τους για εν εξελίξει ή επικείμενο έμφραγμα, αλλά παρ’ όλα αυτά πέθαναν εξαιτίας του.

Σύμφωνα με την επικεφαλής ερευνήτρια δρ Πέρβιζ Ασάρι, οι γιατροί είναι πολύ καλοί στην αντιμετώπιση του εμφράγματος όταν προκαλεί έντονα και άμεσα εμφανή συμπτώματα, αλλά όχι και τόσο καλοί στη διάγνωση ενός δευτεροπαθούς εμφράγματος ή στην ανίχνευση ενδείξεων που υποδηλώνουν ότι υπάρχει αυξημένος κίνδυνος θανάτου από έμφραγμα στο εγγύς μέλλον.

Ένα μήνα πριν από το θάνατό τους οι ασθενείς είχαν εκδηλώσει:

- Λιποθυμικό επεισόδιο (συγκοπή)

- Δύσπνοια και πόνο στο στήθος

Οι γιατροί δεν υποψιάσθηκαν όμως ότι αυτά αποτελούσαν ένδειξη επικείμενου εμφράγματος λόγω απουσίας εμφανών βλαβών στην καρδιά κατά την εξέταση.

Έτσι, τα συμπτώματα αυτά είχαν καταγραφεί ως «μη ειδικά» και οι συνηθέστερες διαγνώσεις ήταν:

- Κυκλοφορικά προβλήματα (35% των θανάτων)

- Μη ειδικά συμπτώματα που προαναφέρθηκαν (6% των θανάτων)

- Αναπνευστικά προβλήματα όπως η πνευμονία και η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (12% των θανάτων)

Τα συμπτώματα

Σύμφωνα με την υπηρεσία NHS Choices του βρετανικού ΕΣΥ, τα συμπτώματα του εμφράγματος είναι:

- Πόνος στο στήθος, που εκδηλώνεται σαν αίσθημα πίεσης ή σφιξίματος στο κέντρο του θώρακα.

- Πόνος σε άλλα τμήματα του σώματος. Ο πόνος μπορεί να επεκτείνεται από το θώρακα στα χέρια (συνήθως στο αριστερό μπράτσο, αλλά μπορεί να προσβάλλει και τα δύο), τη γνάθο, τον αυχένα, τη ράχη και την κοιλιά.

- Αίσθημα ζάλης ή ιλίγγου

- Εφίδρωση

- Δύσπνοια

- Ναυτία ή έμετος

- Ακραίο αίσθημα άγχους (σαν κρίση πανικού)

- Βήχας ή συριγμός

Ο πόνος στο στήθος σε πολλούς ασθενείς είναι ισχυρός, ενώ σε άλλους είναι ήπιος και θυμίζει πολύ τη δυσπεψία.

Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες δεν παρατηρείται καθόλου πόνος. Αυτό είναι πιθανότερο να συμβεί στις γυναίκες, στους ηλικιωμένους και στους πάσχοντες από διαβήτη.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση The Lancet.

A ΕΑΡΙΝΟ ΕΞΑΜΗΝΟ 2017. ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΚΑΡΠΑ

Ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Ανεύρυσμα

 ονομάζεται η παθολογική αύξηση της διαμέτρου ενός αγγείου τουλάχιστον κατά 50%. Έτσι, για την κοιλιακή αορτή, όπου η φυσιολογική διάμετρος στους ενήλικες είναι περίπου 20 χιλιοστά, ως ανεύρυσμα θεωρείται κάθε διάταση πάνω από 30 χιλιοστά.

Το ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής (ΑΚΑ) είναι μια σχετικά συχνή και δυνητικά απειλητική για την ζωή πάθηση. Η πλέον τρομακτική και θορυβώδης επιπλοκή του ΑΚΑ είναι η ρήξη, η οποία συχνά οδηγεί και στον θάνατο του ασθενούς. Ενώ και τα μικρά ανευρύσματα μπορεί να οδηγηθούν σε ρήξη, μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος για τα μεγαλύτερα και γι’ αυτόν τον λόγο η πρώιμη και έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη εκτίμηση των πιθανοτήτων ρήξης αποτελούν τα κλειδιά για την διαχείριση των ΑΚΑ.

Επιδημιολογία

Οι πιο πολλοί ασθενείς με ΑΚΑ αρχίζουν να αναπτύσσουν το ανεύρυσμά τους περίπου στην ηλικία των 55 ετών. Η πάθηση προκαλείται πιθανώς από πολλούς παράγοντες, έτσι το ανεύρυσμα θεωρείται αντίδραση του αγγειακού τοιχώματος σε διάφορες ασθένειες. Δεν είναι σπάνια πάθηση και τις περισσότερες φορές συνοδεύεται και από άλλες παθολογικές καταστάσεις, όπως η περιφερική αποφρακτική αρτηριοπάθεια, η στεφανιαία νόσος και διάφορες αναπνευστικές διαταραχές, όπως η αποφρακτική πνευμονοπάθεια. H πιθανότητα εμφάνισης του ΑΚΑ υπολογίζεται από 3 έως 117 στα 100.000 περιστατικά ανά έτος. Παρατηρείται εξαπλάσια πιθανότητα διάγνωσης ανευρύσματος σε συγγενείς πρώτου βαθμού ασθενούς με ΑΚΑ. Οι ασθενείς με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης ΑΚΑ είναι οι άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών με ταυτόχρονο ή μη ιστορικό περιφερικής αγγειακής νόσου. Στις γυναίκες η εμφάνιση της νόσου καθυστερεί, έχοντας κατώτερο όριο εμφάνισης τα 60 έτη.

Αιτιοπαθογένεια

Η δημιουργία ενός ανευρύσματος κοιλιακής αορτής (ΑΚΑ) είναι στις περισσότερες περιπτώσεις μια εκφυλιστική διεργασία. Έρευνες έχουν δείξει ότι σε ασθενείς με ΑΚΑ υπάρχουν διαταραχές στην περιεκτικότητα του αρτηριακού τοιχώματος στις δομικές πρωτεΐνες ελαστίνη και κολλαγόνο. Δομικές και αιμοδυναμικές συνθήκες μοναδικές για την υπονεφρική αορτή μπορούν να εξηγήσουν την «προτίμηση» δημιουργίας ΑΚΑ σε αυτήν την ανατομική περιοχή, αλλά η στρατολόγηση των φλεγμονωδών κυττάρων στον έσω ελαστικό και τον έξω χιτώνα της αορτής φαίνεται να αποτελεί πρώιμο και καθοριστικό παθοφυσιολογικό γεγονός για την δημιουργία του ΑΚΑ.

Παράγοντες κινδύνου

Η ανευρυσματική νόσος είναι πιθανώς πολυπαραγοντική. Παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με την εμφάνιση του ΑΚΑ είναι η κληρονομικότητα, η αυξανόμενη ηλικία, το φύλο, το κάπνισμα, η υπέρταση, η δυσλιπιδαιμία και η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια.

Συμπτώματα - Επιπλοκές

Τα ανευρύσματα της κοιλιακής αορτής είναι συνήθως ασυμπτωματικά. Ένα αυξανόμενο σε διάμετρο ανεύρυσμα με πιθανότητα ρήξης ή ένα ραγέν ανεύρυσμα εμφανίζεται με αιφνίδιας έναρξης άλγος (συνεχές ή κωλικοειδές) στην οσφυική ή κοιλιακή χώρα που μπορεί να ακτινοβολεί στους γλουτούς, στις βουβώνες, στο όσχεο ή στους όρχεις, λιποθυμικό επεισόδιο και ταχεία κυκλοφορική κατάρριψη του ασθενούς. Οι συχνότερες επιπλοκές είναι η ρήξη (5-10/100.000 άτομα), τα θρομβοεμβολικά επεισόδια και η πίεση των παρακείμενων ιστών. Ο ρυθμός αύξησης του ανευρύσματος καθώς και η διάμετρός του αποτελούν βασικό κριτήριο για τον κίνδυνο ρήξης του ανευρύσματος. Συγκεκριμένα, υψηλής επικινδυνότητας θεωρούνται αυτά που έχουν διάμετρο μεγαλύτερη και μεγάλο ρυθμό αύξησης.

Διάγνωση

- Κλινική εξέταση

- Έγχρωμο υπερηχογράφημα αορτής (πρώτη εξέταση που πρέπει να γίνεται και η εξέταση για την παρακολούθηση μικρών ΑΚΑ)

- Υπολογιστική τομογραφία άνω και κάτω κοιλίας

- Αγγειογραφία (μετά τη διάγνωση για καθορισμό τεχνικών λεπτομερειών της επέμβασης όπου απαιτείται)

Αντιμετώπιση

Οι δύο κύριες επιλογές να αντιμετωπιστεί το ΑΚΑ είναι: (1) ανοικτή χειρουργική επέμβαση ή (2) ενδαγγειακή αποκατάσταση του ανευρύσματος. Και οι δύο επιλογές είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν τόσο στην περίπτωση που το ΑΚΑ έχει υποστεί ρήξη όσο και στην εκλεκτική αντιμετώπιση, αν και η μέχρι σήμερα εμπειρία σε ενδαγγειακή αποκατάσταση του ανευρύσματος (EVAR) στην περίπτωση της ρήξης είναι περιορισμένη.

Η τελική απόφαση για την επιλογή της κατάλληλης για κάθε ασθενή μεθόδου ανήκει στον ειδικό αγγειοχειρουργό, μετά από αναλυτική ενημέρωση του ασθενούς για τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα της κάθε μεθόδου.

Πηγή: Ελληνική Αγγειολογική Εταιρεία

9 πράγματα που ξέρει μια νοσηλεύτρια και μπορούν να σου «σώσουν» τη ζωή

Ένα πράγμα που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανένας άνθρωπος είναι το πόσο χρήσιμη και σημαντική είναι η δουλειά μιας νοσηλεύτριας τη σήμερον ημέρα. Βασικά, για να είμαστε ειλικρινείς, πάντοτε ήταν σημαντικό το συγκεκριμένο επάγγελμα και ίσως το πιο σημαντικό για τη ζωή ενός ανθρώπου.

Υπάρχουν κάποια πράγματα που γνωρίζει μια νοσηλεύτρια και μπορούν ακόμη και να σου σώσουν τη ζωή. Αν μάλιστα έχεις κάποιο συγγενικό πρόσωπο είναι όλα πιο εύκολα και καλύτερα, καθώς ακόμη και στην παραμικρή ασήμαντη απορία σου έχουν μια απάντηση να σου δώσουν.

Ένα πράγμα που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανένας άνθρωπος, είναι το πόσο χρήσιμη και σημαντική είναι η δουλειά μιας νοσηλεύτριας τη σήμερον ημέρα. Βασικά για να είμαστε ειλικρινείς πάντοτε ήταν σημαντικό το συγκεκριμένο επάγγελμα και ίσως το πιο σημαντικό για τη ζωή ενός ανθρώπου.

Υπάρχουν κάποια πράγματα που γνωρίζει μία νοσηλεύτρια και μπορούν ακόμη και να σου σώσουν τη ζωή. Αν μάλιστα έχεις κάποιο συγγενικό πρόσωπο, είναι όλα πιο εύκολα και καλύτερα, καθώς ακόμη και στην παραμικρή ασήμαντη απορία σου έχουν μια απάντηση να σου δώσουν.

#1. Οι νοσηλεύτριες είναι το πιο σημαντικό κομμάτι ενός νοσοκομείου. Μπορείς λοιπόν να μάθεις πριν χρειαστεί να νοσηλευτείς ή να πας για κάποια εξέταση ποια είναι η αναλογία ασθενών-νοσηλευτών έτσι ώστε να υπάρχει περισσότερος χρόνος να σε προσέξουν και να ασχοληθούν μαζί σου.

#2. Γνωρίζουν τα σημάδια ενός ανευρύσματος. Εάν αντιμετωπίζεις μια σοβαρή κεφαλαλγία ή τάση για έμετο, προβλήματα στην όραση ή την ομιλία, έλλειψη ισορροπίας, ή μια αλλαγή στην ψυχική σου κατάσταση, όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι συμπτώματα ρήξης ανευρύσματος στον εγκέφαλο. Οι άνθρωποι μερικές φορές αγνοούν αυτά τα σημάδια, αλλά αν έχεις τον χειρότερο πονοκέφαλο της ζωής σου, πρέπει να το κοιτάξεις άμεσα.

#3. Όταν κάνεις κάποια εισαγωγή στο νοσοκομείο φροντίζουν τα στοιχεία (όνομα, ηλικία κλπ) στο περικάρπιο σου να είναι σωστά. Αν τυχόν αυτό σου πέσει αρνήσου να κάνεις το οτιδήποτε μέχρι να σου φέρουν ξανά ένα καινούργιο.

#4. Μπορείς να κάνεις κι εσύ όμως τη ζωή τους πιο εύκολη, έχοντας αποθηκευμένες στο κινητό σου κάποιες ιατρικές πληροφορίες που χρειάζονται να γνωρίζουν, όπως και κάποιο σημαντικό τηλέφωνο.

#5. Κάνουν τη μαστογραφία λιγότερο επώδυνη. Η μαστογραφία είναι σίγουρα μία πολύ επώδυνη διαδικασία και μια νοσηλεύτρια ξέρει πώς να σε βοηθήσει να μην πονέσεις και να μην νιώθεις πως σου «ξεριζώνουν» το στήθος.

#6. Για οποιαδήποτε πληροφορία θέλεις να μάθεις σχετικά με κάποιον συγγενή ή φίλο που νοσηλεύεται, τότε το καλύτερο είναι φυσικά να απευθυνθείς σε μία νοσηλεύτρια. Ξέρουν καλά και από πρώτο χέρι ό,τι θέλεις να μάθεις.

Διαβάστε περισσότερα στο Queen.gr

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΡΤΙΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ Β΄ΕΞΑΜΗΝΟΥ ΤΟΥ ΔΙΕΚ ΓΝΚ ΣΤΟΝ ΞΕΝΩΝΑ "ΘΑΛΕΙΑ" που λειτουργεί πλέον στο παλιό ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ (πρώην παιδιατρική κλινική)

ΝΕΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ Ο ρόλος των ψυχοκοινωνικών παραγόντων στην εμφάνιση και αντιμετώπιση της αρρώστιας.

Του Θεοχάρη Μπικηρόπουλου *

Η ανθρώπινη συμπεριφορά σε σχέση με την υγειά και την αρρώστια σύμφωνα με τον ορισμό των  Kasl and Cobb – μεταξύ των άλλων –περιλαμβάνει συμπεριφορές διατήρησης της καλής υγείας. Το άτομο δηλαδή,